Fyrir nokkrum dögum tilkynnti indónesíska ríkisstjórnin að hún myndi lækka undanþáguþröskuld innflutningsskatts fyrir rafrænar vörur úr 75 dollurum í 3 dollara til að takmarka kaup á ódýrum erlendum vörum og vernda þannig innlend lítil fyrirtæki. Þessi stefna tók gildi í gær, sem þýðir að indónesískir neytendur sem kaupa erlendar vörur í gegnum rafrænar verslunarrásir þurfa að greiða virðisaukaskatt, innflutningsskatt og tolla frá meira en 3 dollurum.

Samkvæmt stefnunni er innflutningsskattur á farangri, skóm og vefnaðarvöru frábrugðinn öðrum vörum. Indónesíska ríkisstjórnin hefur sett 15-20% innflutningsskatt á farangur, 25-30% innflutningsskatt á skó og 15-25% innflutningsskatt á vefnaðarvöru, og þessir skattar verða 10% virðisaukaskattur og 7,5% -10% tekjuskattur. Hann er lagður á grunnskatt, sem gerir heildarupphæð skatta sem greiða skal við innflutning verulega hærri.

Innflutningsskattur fyrir aðrar vörur er 17,5%, sem samanstendur af 7,5% innflutningsskatti, 10% virðisaukaskatti og 0% tekjuskatti. Að auki eru bækur og aðrar vörur ekki undir innflutningsgjöldum og innfluttar bækur eru undanþegnar virðisaukaskatti og tekjuskatti.

Þar sem Indónesía er land með eyjaklasann sem aðal landfræðilega einkenni er kostnaður við flutninga í Suðaustur-Asíu sá hæsti í Suðaustur-Asíu og nemur 26% af landsframleiðslu. Til samanburðar nemur flutningakostnaður í nágrannalöndum eins og Víetnam, Malasíu og Singapúr innan við 15% af landsframleiðslu, Kína er með 15% og þróuð lönd í Vestur-Evrópu geta jafnvel náð 8%.

Sumir í greininni bentu þó á að þrátt fyrir mikil áhrif þessarar stefnu væri enn gríðarlegur vöxtur í boði á indónesíska netverslunarmarkaðnum. „Indónesíski markaðurinn hefur mikla eftirspurn eftir innfluttum vörum vegna íbúafjölda, netnotkunar, tekna á mann og skorts á innlendum vörum. Þess vegna gæti skattgreiðsla á innfluttum vörum haft áhrif á kaupvilja neytenda að vissu marki. Eftirspurn eftir verslun yfir landamæri verður þó enn nokkuð sterk. Indónesíski markaðurinn hefur enn tækifæri.“

Eins og er eru um 80% af netverslunarmarkaði Indónesíu undir stjórn C2C netverslunarvettvangsins. Helstu leikmennirnir eru Tokopedia, Bukalapak, Shopee, Lazada, BliBli og JDID. Leikmennirnir framleiddu um 7 til 8 milljarða GMV, dagleg pöntunarstærð var 2 til 3 milljónir, einingarverð viðskiptavina var 10 dollarar og pantanir kaupmanna voru um 5 milljónir.

Meðal þeirra er ekki hægt að vanmeta kraft kínverskra aðila. Lazada, netverslunarvettvangur sem fer yfir landamæri í Suðaustur-Asíu og Alibaba hefur keypt, hefur notið yfir 200% vaxtar tvö ár í röð í Indónesíu og yfir 150% vaxtar í notendum tvö ár í röð.

Shopee, sem Tencent fjárfestir í, telur Indónesíu einnig vera stærsta markað sinn. Greint er frá því að heildarpöntunarmagn Shopee Indonesia á þriðja ársfjórðungi 2019 hafi náð 63,7 milljónum pantana, sem jafngildir meðaltali daglegri pöntunarmagni upp á 700.000 pantanir. Samkvæmt nýjustu farsímaskýrslu frá APP Annie er Shopee í níunda sæti yfir öll niðurhöl APP í Indónesíu og í fyrsta sæti yfir öll verslunarforrit.

Reyndar, sem stærsti markaður Suðaustur-Asíu, hefur óstöðugleiki í stefnumótun Indónesíu alltaf verið mesta áhyggjuefni seljenda. Á síðustu tveimur árum hefur indónesísk stjórnvöld ítrekað aðlagað tollastefnu sína. Strax í september 2018 hækkaði Indónesía innflutningsskatt á meira en 1.100 tegundum neysluvöru um allt að fjórfalda, úr 2,5% -7,5% á þeim tíma í allt að 10%.

Annars vegar er mikil eftirspurn á markaði og hins vegar er stefnan stöðugt hert. Þróun netverslunar yfir landamæri á indónesíska markaðnum er enn mjög krefjandi í framtíðinni.