Þann 1. nóvember ár hvert er þetta hefðbundin vestræn hátíð. Og nú fagna allir „Hrekkjavökukvöldi“ (Halloween), sem er haldið hátíðlegt 31. október. En það er almenn trú að frá 500 f.Kr. hafi Keltar (cELTS) sem bjuggu á Írlandi, Skotlandi og annars staðar fært hátíðina um einn dag fram, það er 31. október. Þeir trúa því að á þessum degi trúi fólk að sálir hinna látnu myndu snúa aftur til fyrri heimkynna sinna til að finna sálir í lifandi fólki á þessum degi og þar með endurnýjast, og þetta er sá sem er viðstaddur, dagurinn þegar sumrið lýkur formlega, það er upphaf nýs árs. Upphaf hins harða vetrar. Eina vonin um endurnýjun eftir dauðann. Lifandi fólk óttast að dauðar sálir taki líf þeirra, svo sumir slökkva eldinn og kertaljós á þessum degi, svo að dauðar sálir geti ekki fundið lifandi fólkið, og þeir klæða sig upp sem skrímsli og drauga til að hræða burt dauðar sálir. Eftir það kveikja þeir aftur á kertaljósinu og hefja nýtt lífsár. Fyrsta forgangsatriðið eru graskersljósker, sem ættu að vera gulrótarljósker í fyrstu. Írland er ríkt af stórum gulrótum.

Það er önnur þjóðsaga hér. Það er sagt að maður að nafni Jack hafi verið drykkfelldur og elskað grín. Dag einn blekkti Jack djöfulinn inn í tré. Þá ristaði hann kross á stubbinn og hræddi djöfulinn svo að hann þorði ekki að koma niður. Jack hafði gert samning við djöfulinn í þrjá kafla, þar sem hann lét djöfulinn lofa að kasta galdri svo að Jack myndi aldrei fremja glæp og lét hann fara niður úr trénu. Eftir að Jack dó gat sál hans hvorki farið til himins né helvítis, svo hinir ódauðu urðu að reiða sig á lítið kerti til að leiða sig milli himins og jarðar. Þetta litla kerti er pakkað í hola radísu.
Á 18. öld sá fjöldi Íra sem fluttu til Bandaríkjanna appelsínugula, stóra graskerið sem auðvelt var að skera og gáfu afdráttarlaust gulræturnar frá sér og notuðu útholuð grasker til að geyma sál Jacks. Aðalviðburður hrekkjavökunnar er „Trick or Treat“. Barnið klæddist alls kyns hryllingsbúningum, hringdi dyrabjöllunni hjá nágrönnunum hurð fyrir hurð og öskraði: „Trick or Treat!“ Nágranninn (kannski líka í hryllingsbúningi) gaf þeim nammi, súkkulaði eða litlar gjafir. Í Skotlandi segja börn „Himinninn er blár, grasið er grænt, megum við halda hrekkjavökuna okkar“ þegar þau biðja um sælgæti og fá síðan sælgæti með því að syngja og dansa. Sá sem gaf nammið verður ríkur og hamingjusamur á nýju ári; sá sem fékk nammið verður blessaður og gjöf. Þetta er góður dagur fyrir fólk til að dýpka tilfinningar sínar og eiga samskipti sín á milli, eða lífleg hátíðarstemningin sjálf er gildi hennar og merking.