Kör bir adam bir fener aldı ve karanlık sokakta yürüdü. Şaşkın münzevi ona sorduğunda, şöyle cevap verdi: Sadece başkalarını aydınlatmakla kalmıyor, aynı zamanda başkalarının kendisine çarpmasını da engelliyor. Okuduktan sonra, aniden gözlerimin parladığını fark ettim ve gizlice hayran kaldım, bu gerçekten bilge bir adam! Karanlıkta, ışığın değerini bilirsiniz. Lamba, sevgi ve ışığın somutlaşmış halidir ve burada lamba, bilgeliğin tezahürüdür.

Böyle bir hikaye okudum: Bir doktor karlı bir gecenin ortasında tedavi için çağrı aldı. Doktor sordu: Bu gecede ve bu havada evinizi nasıl bulabilirim? Adam dedi ki: Köydeki insanlara ışıklarını yakmaları için haber vereceğim. Doktor oraya vardığında, durum böyleydi ve ışıklar araba yolunda kıvrılıyordu, çok güzeldi. Tedavi bittiğinde ve geri dönmek üzereyken, biraz endişelendi ve kendi kendine düşündü: Işık yanmıyor, değil mi? Böyle bir gecede eve nasıl gidilir. Ancak, beklenmedik bir şekilde, ışıklar hala yanıyordu ve arabası, o evin ışıkları sönmeden önce bir evin yanından geçti. Doktor bundan etkilendi. Karanlık bir gecede ışıklar açılıp kapandığında nasıl görüneceğini hayal edin! Bu ışık, insanlar arasındaki sevgiyi ve uyumu gösteriyor. Aslında, gerçek lamba böyledir. Her birimiz bir sevgi lambası yakarsak, insanları daha sıcak yapar. Herkes bir evrendir. Ruhunuzun gökyüzünde her türlü ışık parlıyor. Builerlemek için motivasyon ve yaşamak için cesaret veren ölümsüz ışık, her birimizin parlaması için ihtiyaç duyduğu şey. Aynı zamanda, daha değerli bir servete, yani sevgi ve nezaketle dolu sevgi lambasına sahibiz. Bu lamba o kadar sıcak ve güzel ki, her bahsettiğimizde insanlara güneş ışığını, çiçekleri ve mavi gökyüzünü hatırlatacak. , Baiyun ve sıradan alemden uzaktaki saf ve güzel, herkesi harekete geçiriyor.
Bir zamanlar okuduğum bir hikayeyi de düşündüm: Bir kabile göç yolunda uçsuz bucaksız bir ormanın yanından geçiyordu. Gökyüzü çoktan karanlıktı ve ay, ışık ve ateş olmadan ilerlemek zordu. Arkasındaki yol da önündeki yol kadar karanlık ve karışıktı. Herkes tereddüt ediyordu, korku içindeydi ve umutsuzluğa kapılmıştı. Bu sırada utanmaz bir genç adam kalbini çıkardı ve kalp ellerinde tutuştu. Parlak bir kalbi yukarıda tutarak halkı Kara Orman'dan çıkardı. Daha sonra bu kabilenin şefi oldu. Kalpte bir ışık olduğu sürece sıradan insanların bile güzel bir hayatı olacak. Öyleyse bu lambayı yakalım. Kör adamın dediği gibi, sadece başkalarını değil, kendinizi de aydınlatın. Bu şekilde, aşkımız sonsuza dek sürecek ve hayatı daha çok sevecek ve hayatın bize verdiği her şeyin tadını çıkaracağız. Aynı zamanda, başkalarına ışık verecek ve hayatın güzelliğini ve insanlar arasındaki uyumu deneyimlemelerini sağlayacaktır. Bu şekilde, dünyamız daha iyi olacak ve bu yalnız gezegende yalnız olmayacağız.
Sevgi ışığı asla sönmeyecek - kalbinizde sevgi olduğu sürece - bu güzel dünyada. Kendi yörüngelerimizde yürüyoruz, bir lamba taşıyoruz, sonsuz ışık yayan ve gökyüzündeki yıldızlara benzeyen bir lamba.