Een blinde man pakte een lantaarn en liep door de donkere straat. Toen de verbaasde asceet hem ernaar vroeg, antwoordde hij: "Hij verlicht niet alleen anderen, maar voorkomt ook dat anderen zichzelf slaan." Na het lezen besefte ik plotseling dat mijn ogen oplichtten en ik bewonderde in stilte: dit is echt een wijze man! In het donker ken je de waarde van licht. De lamp is de belichaming van liefde en licht, en hier is de lamp de manifestatie van wijsheid.

Ik heb zo'n verhaal gelezen: een dokter kreeg midden in een sneeuwnacht een oproep voor behandeling. De dokter vroeg: Hoe kan ik uw huis vinden op deze nacht en met dit weer? De man zei: Ik zal de mensen in het dorp waarschuwen om hun lichten aan te doen. Toen de dokter aankwam, was het zo, en de lichten slingerden langs de oprit, heel mooi. Toen de behandeling voorbij was en hij op het punt stond terug te keren, maakte hij zich een beetje zorgen en dacht bij zichzelf: Het licht gaat toch niet aan? Hoe moet je op zo'n nacht naar huis rijden? Maar onverwachts waren de lichten nog steeds aan, en zijn auto passeerde een huis voordat de lichten van dat huis uitgingen. De dokter was hierdoor ontroerd. Stel je voor hoe het eruit zou zien in een donkere nacht als de lichten aan en uit gaan! Dit licht toont de liefde en harmonie tussen mensen. Sterker nog, de echte lamp is zo. Als ieder van ons een lamp van liefde aansteekt, zal het mensen warmer maken. Iedereen is een universum. Allerlei lichten schijnen in de hemel van je ziel. Het is ditOnsterfelijk licht dat je de motivatie geeft om vooruit te gaan en de moed om te leven, iets wat ieder van ons nodig heeft om te stralen. Tegelijkertijd hebben we ook een kostbaardere rijkdom: de lamp van liefde, vol liefde en vriendelijkheid. Deze lamp is zo warm en mooi dat hij mensen elke keer dat we erover praten, doet denken aan zonneschijn, bloemen en een blauwe lucht. Baiyun, en het pure en mooie, ver weg van het alledaagse, ontroert iedereen.
Ik dacht ook aan een verhaal dat ik ooit las: een stam passeerde een uitgestrekt bos op hun trektocht. De lucht is al donker en het is moeilijk om vooruit te komen zonder maan, licht en vuur. De weg achter hen was net zo donker en verwarrend als de weg voor hen. Iedereen aarzelde, was bang en verviel in wanhoop. Op dat moment haalde een schaamteloze jongeman zijn hart tevoorschijn, en het hart ontbrandde in zijn handen. Met een stralend hart omhoog leidde hij het volk het Zwarte Woud uit. Later werd hij het opperhoofd van deze stam. Zolang er een licht in het hart is, zullen zelfs gewone mensen een mooi leven hebben. Laten we dus deze lamp aansteken. Zoals de blinde man zei: verlicht niet alleen anderen, maar verlicht ook jezelf. Zo zal onze liefde eeuwig duren en zullen we meer van het leven houden en genieten van alles wat het leven ons heeft gegeven. Tegelijkertijd zal het anderen licht geven en hen de schoonheid van het leven en de harmonie tussen mensen laten ervaren. Op deze manier wordt onze wereld beter en zijn we niet meer alleen op deze eenzame planeet.
Het licht van de liefde zal nooit doven – zolang je liefde in je hart hebt – in deze prachtige wereld. We lopen langs onze respectievelijke paden, met een lamp in de hand, een lamp die oneindig licht uitstraalt en vergelijkbaar is met de sterren aan de hemel.