Сукыр кеше фонарь алып караңгы урамда йөрде.Аптыраган аскетик аңардан сорагач, ул болай дип җавап бирде: Бу башкаларны яктыртып кына калмый, башкаларның үзенә бәрелүенә дә комачаулый.Аны укыгач, кинәт күзләремнең ялтыравыклы булуын һәм яшерен соклануымны аңладым, бу чыннан да акыллы кеше!Караңгыда сез яктылыкның кадерен беләсез.Лампа - мәхәббәтнең һәм яктылыкның гәүдәләнеше, һәм монда лампа - зирәклекнең чагылышы.

Мин мондый хикәяне укыдым: карлы төн уртасында табиб дәваланырга чакыру алды.Табиб сорады: Бу төндә һәм бу һава торышында мин сезнең өегезне ничек таба алам?Бу кеше әйтте: Мин авыл кешеләренә утларын кабызырга хәбәр итәм.Табиб анда барып җиткәч, шулай булды, һәм утлар машина юлында бик матур иде.Дәвалау беткәч һәм кире кайтырга җыенганда, ул бераз борчылды һәм үз-үзенә уйлады: Яктылык кабызылмас, шулай бит?Мондый төндә өйгә ничек йөрергә.Ләкин, көтмәгәндә, утлар янып торды, һәм аның машинасы шул йортның утлары сүнгәнче бер йорт аша үтте.Табиб моңа бик нык тәэсир итте.Караңгы төндә утлар сүнгәндә нинди булачагын күз алдыгызга китерегез!Бу яктылык кешеләр арасындагы мәхәббәтне һәм гармонияне күрсәтә.Чынлыкта, чын лампа шулай.Әгәр безнең һәрберебез мәхәббәт лампасын кабызса, ул кешеләрне җылытыр.Барысы да галәм.Soulаныгыз күгендә төрле утлар балкый.Буалга барырга этәргеч һәм яшәргә батырлык бирүче үлемсез яктылык, безнең һәрберебез балкырга тиеш.Шул ук вакытта безнең тагын да кадерле байлыгыбыз бар, ягъни мәхәббәт һәм игелек белән тулы мәхәббәт лампасы.Бу лампа шулкадәр җылы һәм матур ки, без аны искә төшергән саен кешеләргә кояш нурларын, чәчәкләрне, зәңгәр күкне искә төшерәчәк., Байюн, һәм саф һәм матур, дөньяви дөньядан ерак, һәркемне дәртләндерә.
Мин шулай ук ​​бер тапкыр укыган хикәя турында уйладым: бер кабилә миграция юлында зур урман аша үтте.Күк инде караңгы, ай, яктылык һәм утсыз алга бару кыен.Аның артындагы юл алдагы юл кебек караңгы һәм буталды.Барысы да икеләнеп, куркып, өметсезлеккә бирелделәр.Бу вакытта оятсыз егет йөрәген чыгарды, йөрәк аның кулында кабынды.Якты йөрәкне күтәреп, ул кешеләрне Кара урманнан алып чыкты.Соңрак ул бу кабилә башлыгы булды.Йөрәктә яктылык булганда, гади кешеләр дә матур тормыш кичерәчәк.Шулай итеп, әйдәгез бу лампаны кабызыйк.Сукыр әйткәнчә, башкаларны яктыртып кына калмый, үзеңне дә яктырта.Шул рәвешле, безнең мәхәббәт мәңге дәвам итәчәк, һәм без тормышны күбрәк яратырбыз һәм тормыш безгә биргән бар нәрсәдән ләззәтләнербез.Шул ук вакытта ул башкаларга яктылык бирәчәк һәм аларга тормышның матурлыгын һәм кешеләр арасындагы гармонияне тоярга мөмкинлек бирәчәк.Шул рәвешле, безнең дөнья яхшырачак, һәм без бу ялгыз планетада ялгыз калмаячакбыз.
Мәхәббәт нуры беркайчан да сүнмәячәк - йөрәгегездә мәхәббәт булганда - бу матур дөньяда.Без үзебезнең траекторияләр буенча йөрибез, лампа, чиксез яктылык чыгаручы һәм күктәге йолдызлар белән чагыштырыла торган лампа күтәреп барабыз.